- palendra
- 1 ×paléndra (plg. l. palendra) sf. (1) 1. Grv kieta, išdirbta oda: Paléndra netinka pakeltinei, greit trūksta Ktk. 2. Prnv žr. paleistė: Palendra yra drobė, prie katros primezga mazgytę pradedant austi J. Pririšk paléndrą, reikia pradėt austi Čk.
Dictionary of the Lithuanian Language.